براساسِ تئوری خانم " لین مارگولیس " (Lynn Margulis ) که در کتابش با عنوان "همزیستی در تکامل سلولی " در سال 1981 به چاپ رسید ، مراحل سیر تکاملی یوکاریوتها به شرح زیر است:
1. اکسیژن تولید شده توسط جلبکهای سبز-آبی ، که محصول فرآیند فتو سنتز بود، اکسیژن موجود در جو را فراهم نمود.
2. هم زمان با جلبکهای سبز-آبی ، باکتریها (سلولهای پروکاریوتی) رشد و گسترش پیدا کردند، که بعضی از آنها توانایی زندگی هوازی را داشتند.
3. سلولهای بی هوازی و هتروتروف ، باکتری هوازی را در بر گرفتند و به داخل سلولِ خود بردند، و همزیستی دو طرفِ را آغاز کردند و گسترش دادند.
در این همزیستی دو طرفه از یکسو ، موادِ غذایی مورد نیاز باکتریی هوازیِ در بر گرفته شده، توسط سلول میزبان تـامین می شد؛ و از سوی دیگر، سلولِ میزبان انرژی مورد نیاز خود را از فعالیت هوازی آن باکتری بدست می آورد، که این همزیستی سرآغاز فعالیت میتوکندری ها در سلول محسوب می شود .
در این تئوری باکتری هوازی در بر گرفته شده، میتوکندری اولیه نام داشت، که در نهایت با گذشت زمان و سیرِ تکاملی ، میتوکندری اولیه به یک اندامک درون سلولی تخصص یافته در سلولهای یوکاریوت تبدیل شد.
و اما شواهدی که تئوری همزیستی درون سلولی یاد شده را تایید میکنند عبارتند از:
1. میتوکندری تنها اندامکهای درون سلولی هستند که اندازه آنها با باکتری ها یکی ست.
2. میتوکندری همانند بسیاری از باکتریها دارای غشاءِ سلولی دو لایه است، وساختار مولکولهای چربی در غشای میتوکندری شباهتی به غشای سلولی یوکاریوتی ندارد، بلکه شباهت بیشتری به غشای باکتری ها دارد.
3. مولکولهای rRNA در میتوکندری به مولکولهای rRNA در باکتریها شباهت بیشتری دارند.
4. تقسیم و تکثیر میتوکندری در فرآیندی مشابه تولید مثل باکتریها انجام می گیرد.
5. واما یکی از دلایل اصلی در این زمینه، وجود مولکول DNA در میتوکندری ست، که نشان دهندۀ زندگی مستقل آن در گذشته است.
نظرات شما عزیزان: